Η φιλία είναι δεσμός, θεσμός και παρορμητισμός.

              Όλοι έχουμε την ανάγκη να έχουμε φίλους. Κάποιοι επιθυμούν μεγάλο κοινωνικό κύκλο ενώ άλλοι λίγους και καλούς. Σε κάθε περίπτωση όμως οι φίλοι είναι αυτοί που μας καθορίζουν. Μας βοηθάνε και μας ρίχνουν. Μας εμψυχώνουν ή μας αποθαρρύνουν. Ξεκινώντας από τα σχολικά μας χρόνια, εκεί που κάναμε τις πρώτες γνωριμίες μάθαμε ότι η συναναστροφή με διαφορετικούς χαρακτήρες είναι δύσκολη αλλά και ελκυστική. Τους φίλους δεν μας τους επέβαλε ποτέ κανένας, αντιθέτως μόνοι μας τους διαλέξαμε και παλέψαμε για να τους κρατήσουμε. Ίσως, γιατί στα μάτια τους διακρίναμε ένα κομμάτι του εαυτού μας που είτε είναι εμφανές είτε το κρύβουμε και πιστεύουμε πως μέσω του άλλου θα βγει πιο εύκολα στην επιφάνεια.
       

            "Οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε"..  Στιγμές ανέμελες, παρορμητικές, τρελές. Αγκαλιά για να κλάψουμε στις μαύρες μας και για να γελάσουμε στα κέφια μας. Άπειρα τηλεφωνήματα ακόμα και μετά την πολύωρη συνάντησή σας όπου ξανα- συζητητάτε και αναλύετε τα προλεγόμενα. Αμέτρητες φωτογραφίες και αστεία βίντεο που δεν έχουμε ανάγκη να τα ανεβάσουμε σε Facebook, Instagram, Twitter αλλά τα θέλουμε για να θυμόμαστε καθημερινά πόσα καράτια είναι οι στιγμές με τους κολλητούς μας.

          Παρόλα αυτά ή ζωή κινείται, μεταβάλλεται και παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της. Έτσι, και οι φιλίες χάνονται. Όχι απαραίτητα γιατί φταις εσύ ή ο άλλος. Μπορεί να μπήκατε σε διαφορετική τροχιά, να πρέπει να κυνηγήσει ο καθένας τα δικά του όνειρα που δεν συγκλίνουν μεταξύ τους. Ωστόσο, όσο υπήρξατε συνοδοιπόροι στο ίδιο βαγόνι ξέρεις ότι άξιζε τον κόπο και σου άφησε γλυκιές αναμνήσεις. Ναι, μπορεί να μην ήσουν έτοιμος για κάτι τέτοιο αλλά η φιλία είναι μία σχέση όπως όλες οι άλλες. Έχει ημερομηνία λήξης. Τουλάχιστον να χαίρεσαι αν δεν έβλαψες τον άλλον και ήταν απλώς απόφαση της μοίρας. Και πού ξέρεις? Ίσως κάπου, κάποτε, υπό άλλες συνθήκες ξανασυναντηθείτε.

"Οι καλοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια. Δεν τα βλέπεις αλλά είναι πάντα εκεί"..